Het was Paaszondag 2008. Er viel sneeuw, de wegen waren glad en de houten paletten die we
van nonkel kregen ook. Maar we moesten het appartement uit. We hadden dan nog wel ruim een maand over, maar als het eens begint te jeuken bij vrouwlief, dan is ze met geen bulldozer tegen te houden.
De twee weken voor de verhuis hadden we beginnen inpakken. We stonden beiden versteld van hoeveelheid boeken en strips die we in nog geen twee jaar hadden verzameld, de kilo's kleren van vrouwlief in haar kleerkast, en de collectie 999-games die niet samen in de grote kartonnen doos pasten.
De zondag is een dag om uit te rusten. Maar daar hadden we die dag geen tijd voor. Alles wat niet te groot of te zwaar was stond in de woonkamer van ons appartement te wachten en een keurige stapel. 2 Opel Zafira's, 3 Renault Scénics, 3 Opel Meriva's en 3 Renault Clio's werden vol gepuzzeld en ze hielpen ons migreren naar de Brouwerijstraat in Bredene.
Wat wel te groot en te zwaar was, werd ontmanteld en klaargezet. De liftman kwam langs op maandag. Onder een dreigende en soms licht motregenende hemel werden kastwanden, zetels en ander onhandig materiaal 3 verdiepingen lager gebracht om daar in de garage van de overbuur te leggen. Hoewel we 30 meter parking over de deur door de politie hadden laten vrijmaken en er veel voor betaald was, werden de borden veeeeeeeel te laat gezet (de namiddag voordien) en daarenboven ook nog eens aan de verkeerde kant van de straat (waar er niet eens parkeer plaatsen voorzien zijn). Een goede soldaat trekt zijn plan en de 4x4 met dubbelas aanhangwagen werd dan maar niet-reglementair geparkeerd. De rest van de verhuis verliep op wieltjes en we kregen heerlijke groentensoep van Rene, onze nieuwe buurman.
