De ruwbouw

"Volgende week wordt regenachtig en wisselen buien af met opklaringen," deelt Peggy vanuit de televisiestudio tot haar spijt mee. Er is net een zonnige week voorbij en uitgerekend op het moment dat de ruwbouw van start gaat, laat het weer te wensen over. Wanneer Lief op maandagmorgen langs rijdt worden de eerste zilvergrijze stenen geschoven, wordt er gemeten en afgetekend. Af en toe is het vluchten geblazen wanneer de hemelsluizen andermaal opengegooid worden. Die avond liggen er rondom twee laagjes bakstenen die netjes zijn afgedekt tegen mogelijke neerslag. De scheidingsmuur is 6 hoog en staat op een reeks asstenen.
Vandaag, tegen de voorspellingen van Frank in, vaak een staalblauwe hemel en dus uitstekend voor de vorderingen. Anderhalve meter vooraan, de scheidingsmuur nog twee stenen hoger en er staan twee steunpilaren in de keuken.
Het wordt allemaal echt. De contouren van de garage, de berging en de keuken worden zichtbaar, voor de woonkamer is het nog eventjes wachten.
En Eddy? Welk weer wordt het morgen?

De vloerplaat


Het gaat wel heel snel de voorbije dagen, en dat juichen we alleen maar toe. Vorige week was de grond nog een braakliggend terrein, terwijl hetzelfde perceel vandaag bedekt is met gewapend beton dat op sommige plaatsen wellicht tot ruim een halve meter dik ligt.
Toen we vanmiddag op de werf aankwamen bleek de bekisting voor de vloerplaat dubbel zo hoog te zijn, lag er een indrukwekkende constructie metaal in, en was het geheel ongeveer half gevuld met beton. De arbeiders op een nabijgelegen werf wachtten op de volgende vracht beton en wanneer ik besloot nog maximum een kwartiertje te wachten op de volgende betonmixer reed een oranje vrachtwagen achterwaarts op het achterliggende veld om zodoende het voetpad geen schade te berokkenen. De lading werd gestort en meteen effen gemaakt.

In de vooravond rijd ik nog eens langs om te kijken of de vloerplaat er al helemaal ligt en ontmoet er Frederik. Er zijn nog meer vorderingen gepland in de nabije toekomst. Morgen mag de bekisting er al af en wordt de berg teelaarde vlak gemaakt om proper te kunnen werken.

Het geeft een kick om de bouw zo snel te zien opschieten met zoveel deskundigheid. Alles lijkt tot in detail geregeld en het loopt tot nu toe op wieltjes. Volgende week begint het metselwerk al.

De palen


Vandaag: start van de werken. De palen zitten in de grond. Jammer genoeg moeten we beiden een volledige dag werken. Gelukkig kan manlief eventjes snel over en weer richting Bredene rijden, en daar een paar fotootjes maken.

De bouwvergunning

Eind augustus kregen we goed nieuws van Frederick: onze bouwvergunning was al in orde van 13 augustus, en men was in Bredene bezig alle paperassen in orde te brengen. Ja...administratie...kan soms wel wat tijd in beslag nemen.
Frederick beloofde te kijken om alles in de planning in te passen, en ze hoopten eind september te kunnen starten. Later werd dit al vervroegd tot halverwege september.
Vorige week woensdag vonden we post van de gemeente Bredene in onze bus: de bouwvergunning lag klaar en we konden die afhalen. Maar...eerst wel zoveel euro's storten (o.a. waarborg voor de voetpaden) en zeker het bewijs van betaling meebrengen.
Ja...een week voor onze bouwwerken starten, legt de gemeente voetpaden aan...de logica is soms wel een beetje ver te zoeken.
Wij naar Bredene, waar we papieren meekregen waarop de startdatum van de werken vermeld moest staan. Even bellen naar Frederick om de exacte startdatum te kennen. "Schrijf maar vrijdag" zei hij. "Ja maar, volgende week vrijdag dan?" "Nee, deze week al".
Amai als dat geen goed nieuws is, verwachten dat ze eind september zullen starten, maar september is nog maar één week ver, en de werken zullen al starten.
Uiteraard waren wij beiden heel content...
Nog hooguit 8 maanden....

De garagepoort

Van Timmerman in Maldegem reden we verder richting Deinze. We mochten er langs gaan bij Torck voor de keuze van onze garagepoort. De kleur lag uiteraard al vast: dezelfde als van onze ramen. Verder konden we kiezen voor een gladde poort, of een poort met structuur. Vermits je op een gladde poort alle vette vingers ziet staan, en elk krasje kunt zien, én een poort met structuur goedkoper was, was onze keuze weer snel gemaakt.
Iets moeilijker was onze keuze rond de automatisering. We waren er al over uit dat we een automatische poort wilden, maar hoe we die zouden openen (met een code, met een vingerafdruk, met afstandsbediening, ...) wisten we niet.
Na een heel eerlijke uitleg (voor- en nadelen van alle situaties werden heel erg duidelijk gemaakt) kozen we ervoor om gewoon voor afstandsbedieningen te kiezen. Mocht onze keuze fout zijn, kunnen we immers later nog altijd een andere keuze maken.

De ramen

Voor de keuze van onze ramen en voordeur, reden we naar Timmerman in Maldegem.
We hadden een ruime keuze aan kleuren, en kozen antracietgrijze ramen (voor de kenners: RAL 7016). Aan de inkomhal zorgen we voor spiegelglas, zodat niet iedereen zomaar ongegeneerd kan binnen kijken. Voor de rest gewone ramen, met hier en daar een vliegraam er voor.
Die vliegramen zorgen misschien voor een meerprijs, maar gezien het gemak van die dingen, een prijs die we er graag voor betalen.
De voordeur mocht voor ons volledig in PVC zijn, zonder ramen, vermits rondom de voordeur overal ramen zitten. En dat er bij een keuze veel komt kijken, merkten we even later. We moesten ook een binnenkleur voor de ramen kiezen, plus een trekker voor de voordeur.
Alweer een stapje verder...

De badkamer

Een zaterdagochtend, op een voor ons (onderwijsmensen in vakantie) onmenselijk vroeg uur, trokken we naar Van Marcke in Brugge voor de keuze van de badkamer en het sanitair.
Wat we zeker al wisten: we wilden gerust extra betalen voor hangtoiletten i.p.v. gewone toiletten, maar verder hoefden voor ons niet te veel foefjes.
Uiteindelijk kozen we een strak en stijlvol badkamermeubel, met rechthoekige aflopende wasbakjes, een grote spiegel, en twee kastjes. Wat de kranen betreft, lieten we ons informeren ter plaatse, en kozen we ook de kranen die voorgesteld waren. Het standaardbad was een bad van 1m60. Je kon ook een bad van 1m80 nemen (indien je dat natuurlijk kon plaatsen), maar dat gaf een prijsverschil. Een verschil van welgeteld 1 euro. Daarvoor moet je het ook niet laten, dus de beslissing was snel genomen.
Uiteindelijk weken we zo'n 900 euro af van ons budget, maar gezien het gemak (van bv. hangtoiletten t.o.v. gewone toiletten) was dat voor ons geen bezwaar.

De vloeren

Onze vloeren mochten we gaan kiezen bij tegelbedrijf Strubbe te Eernegem.
Wij verwachtten ons aan een keuze uit een tiental vloeren. Groot was onze verbazing toen we uit verschillende rekken onze keuze mochten maken, ruw geschat een 60-tal denk ik.
We waren er snel uit dat we voor beneden geen hele donkere vloer, maar ook geen enorm bleke vloer wilden, en kozen na uitsluiting en opnieuw bekijken en wikken en wegen een grijze tegel te nemen, en te hopen dat hij bij onze meubels paste.
Na de vloerkeuze beneden, kwam nog de keuze van badkamervloer en faience. Hiervoor kozen we resp. een heel donkere steen, en een lichtgrijze steen.
Een staal van de vloer (voor het kiezen van de keuken) mochten we een week later afhalen, en gelukkig...onze vloer past prachtig bij onze meubels!